جعفر کامرانی در جلسه‌ای که با حضور مسئولان مختلف شهرستان جهت حل مشکلات روستای وانشان در محل امامزاده ابوالفتوح برگزار شد، اظهار کرد: با احداث کمربندی روستا، این منطقه از حیز انتفاع خارج می‌شود و هنوز نفهمیدیم علت اجرای این طرح چیست. همچنین معنی ندارد که یک قسمت از این روستا در مرز گلپایگان و قسمت دیگر در مرز خوانسار باشد، از فرماندار می خواهیم حل این موضوع را در روند کاری خود قرار دهند.

وی ادامه داد: وانشان تنها روستایی است که آب کشاورزی آن از طریق ۴ رشته قنات تامین می‌شود و هیچ چاه مجاز و غیرمجازی ندارد، طی یک سال گذشته برای احیای یکی از قنات‌ها بدون کمک جهاد کشاورزی و تنها توسط مردم ۸۰۰ میلیون تومان هزینه شده است.

به گزارش ایسنا، رئیس شورای سابق روستای وانشان با بیان اینکه فرهنگ زیبای درختکاری، این روستا را سرسبز نگه داشته است گفت: در دو دهه گذشته هزاران درخت مثمر به دلیل خشکسالی از بین رفتند. پس باید استخر ذخیره آب در روستا با حجم حداقل یک میلیون متر مکعب احداث شود تا آب قنوات در فصل غیر از کشت ذخیره و در تابستان از آن استفاده شود.

وی افزود: طرح شرکت آبخیز گستر در این روستا به نتیجه نرسیده است، چه دلیلی دارد به کشاورزی که خودش چند دهه در زمینه تولیدات محصولات کشاورزی فعالیت دارد بگویند شما نمی‌توانید کشت داشته باشید. از جهاد کشاورزی می‌خواهیم که در کمیسیون تداخلات، روستای وانشان را در اولویت قرار دهد، در این راستا نقشه‌های هوایی قبل از سال ۱۳۴۵ را ببینید، اگر آثار کشت وجود دارد، که قطعا دارد، زمین ها را به مردم برگردانید.

کامرانی افزود: برای آبادانی روستاها باید مردم را به ساخت و ساز در روستاها تشویق کنیم، مردم وارد روستا می‌شوند ساخت و ساز هم می‌کنند، اما آبفا به آنها می‌گوید آب ‌بهای چند برابری برای آنها در نظر می‌گیرد اگر این قانون درباره شهرها اعمال می‌شود باید برای روستا هم اعمال شود در صورتی که اینطور نیست، آب بهای چند میلیون تومانی برای فردی که آمده زادگاه خود را آباد کند اصلا توجیه ندارد.

وی درباره آب شرب روستا، تصریح کرد: آب شرب روستای وانشان باید از تصفیه خانه گلپایگان تامین شود، اما آب شرب آن از طریق چاه آب خوانسار تامین می‌شود. این آب آلودگی دارد و مردم دارند مریض می‌شوند. اگر وانشان آب چشمه لمبی خود را قطع کند و با آبی که از خوانسار می آید ترکیب نکند فاجعه رخ می‌دهد.

رئیس سابق شورای روستای وانشان یادآور شد: امامزاده این روستا تاریخی است، میراث فرهنگی و اداره اوقاف هرچه زودتر به داد امامزاده برسند و اگر گنبد آن ریزش کند دیگر قابل اصلاح نیست. رونق گردشگری خوب است، اما زمین و باغات کشاورزی مردم که نباید تاوان صنعت گردشگری را بدهند، باید برای گردشگر مکان و زیر ساخت‌ مناسب مهیا شود تا به محل زراعت و باغات که تنها راه درآمد مردم روستا است، آسیبی وارد نشود.

انتهای پیام